بررسی تأثیر آموزش ورزش‌های هوازی بر میزان خستگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: خستگی از علایم شایع بیماری ام.اس است و اگرچه ورزش برای بیماران مبتلا به ام.اس توصیه شده است، اما تأثیر انواع ورزش‌ها روی میزان شدت خستگی بررسی نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ورزش هوازی بر میزان شدت خستگی در بیماران مبتلا به ام.اس طراحی گردیده است. روش: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی در بیماران مبتلا به ام.اس در سال 1386 صورت انجام شده است. نمونه پژوهش 80 نفر از بیماران مبتلا به ام.اس مراجعه‌کننده به انجمن ام.اس در شهر تهران بودند که نمره میزان شدت ناتوانی (EDSS) آن‌ها بین 5/5-0 بوده، به روش نمونه‌گیری آسان به طور تصادفی به دو گروه (آزمون و کنترل) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای شامل 2 بخش بود که بخش اول شامل مشخصات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به بیماری و بخش دوم شامل مقیاس اندازه‌گیری خستگی (FSS) بود. FSS ابزاری روا و پایا (84/0=r) که در ایران در پژوهش‌های قبلی استفاده شده است، ورزش‌ها به مدت 6 هفته (18 جلسه) انجام شد در پایان جلسه هیجدم میزان شدت خستگی با مقیاس FSS سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.11.5 و با استفاده از تست‌های پارامتریک نظیر تی‌زوج، تی‌مستقل و کای‌دو تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: آزمون تی‌زوج نشان داد بین دو گروه از نظر شدت خستگی بعد از مطالعه اختلاف معنادار وجود دارد (001/0p